Döndükçe dönüyor dünya
Uzakta olsan da içimdesinya
Bulanamasam da kokuna doyasıya
Biliyorsun, tütüyorsun buram buram
Bir yerlerde duyamasam da...
Bu sözler teselli acıma
Yazdım yine inanmasan da
Çaresizim, kan düştü yaşıma
Ne rüzgâr, ne yollar getiremez seni bana
Niye güleyim sensiz hayatta...
Döndükçe dönüyor, döndürüyor dünya
Döne döne söndürüyor dünya...
www.iebingul.com
İbrahim Ethem BingülKayıt Tarihi : 26.3.2008 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ethem Bingül](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/26/sonduruyor-dunya.jpg)
Umudun hüznünü buram buram, okuyanın içine akıtıyorsunuz.
Kaleminize sağlık.
Ayşe Yarman Öztekin
Dolaşıp gider bulutlar, kendi halinde
Kim der içinde kıvılcım, görmese
Ses verir feryattan, yağar, ince ince
Sel olur, taşır yüreğimi benimde, seninde
Bir sıcak ekmek sofrada
Yağmurun kokusu var onda
Şimşeğin sesi, duman olur tüter aşkça
Tadı olmaz, yüreğimde yâr olmasa
Bir deli rüzgar, eser, tutuşur yüreğimde
Dizelerim kaybolur, hasretin ayak seslerinde
Bulutlar, yıldırımlar, dolar boş kadehe
Yürürüm, gölgen sıra, sevginde
Belki, yalnızlığımdır benim, kim bilir
Bir gümüş ayna, gri, söyler, ne nedir
Sessizlik içinde, tutulmaz yüzüm, irkilir
Hasret, umursamaz, yavaş yavaş birikir
Bir şey söylemek zor, sevda olunca
Söz çok, solunmaz dur, bahçe aşk olmasa
Sen miydin der, kadehe kendi dolunca
Alınıp satılmaz, değerli de değildir aslında…
TÜM YORUMLAR (2)