Söndürün Kefenimi Şiiri - Selahattin Yetgin

Çamurla sıvadıkça gamı ben
Sazlıklardan düşler havalanıyor
Eski bir şarkı damlıyor ruhumun imbiklerinden
Çocuklar vuruluyor derinimde, görmeyeceğim

İblis acıların alnından öpüyor soytarılar
Bağışla bana hayat, küfredeceğim
Kefenimde sevgisizlerin kanlı eli var
Şu rezil gırtlağı sıkmadan, ölmeyeceğim

Aldanışların peronunda gamlı bir zehir
Sahte renkler satıyor içimizdeki tacirler
Hangi sehere açılır bu bilmediğimiz kapılar!
Unuttum düşünmeyi, yoksa binlere bölüneceğim

İhaneti emziriyor analar, dillerinde her dilden ağıt
Matemi yasaklamış zihniyet, yokluğa sarmalanıyorum
Korkak bir nesil yetişiyor hicranın ırak bağlarında
Söndürün kefenimi, yağmurlar yağmadan gömülmeyeceğim