Görünmüyor mavi gökyüzü,
Karabulutlar öfke saçıyor sanki
Nedenini, niçinini bilmiyorum,
Bir umut ışığı doğsa diyorum,
Uzatsam diyorum elimi, seslensem sevdaya,
Duyurabilir miyim sesimi,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta