Üfleyin külümü yeşersin közüm
Söndürmeyin ateşini sevdamın
Dağılsın karanlık, ağarsın yüzüm
Söndürmeyin ateşini sevdamın
Toprak inkâr etmez, tohum düştükçe
Yeşerir yüreğim közde piştikçe
Dönerim kendime, O'na koştukça
Söndürmeyin ateşimi sevdamın
Kıvılcım sesiyle uyansın canım
Aşkın boyasıyla boyansın canım
Bu kadar çileye dayansın canım
Söndürmeyin ateşini sevdamın
Kayıt Tarihi : 12.2.2008 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!