SÖNDÜREMİYOR
Odamın camına bıçak gibi iniyor
yağmur damlaları
çıvgın çıvgın.
Hıncını alıyor sanki çok sıcak geçen
ağustos ayının aksam üstlerinden.
Yüreğim gibi kararmış cam
bıçak bıcak aydınlanıyor,
temizleniyor bütün kirlerinden.
Düşen her yağmur damlasıyla
biçimsiz biçimler oluşuyor
camlarda,
bıçak gibi camlara vuran damlalar
tutunamıyor,
kayıyor aşağılara
ipimsi ipimsi....
Bir serinlik sarıyor ortalığı
ama,
yüreğimin yangınını söndüremiyor.
Süleyman SAYLAN
Ankara 21.08.2001, saat: 16.25
Kayıt Tarihi : 21.7.2005 16:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Saylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/21/sonduremiyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!