Söndüremedim. Şiiri - Veysel Alkan

Aslında maziye gömerdim seni,
Unutmayı gözüme kestiremedim.
Ağlattın,inlettin yıllarca beni,
Sözümü gönlüme geçirtemedim.

Kaç kere başladı bu aşk biterken,
Ayrılık rüzgarını estiremedim.
Vazgeçmeyi düşündüm acı çekerken,
Ne varki sabrımı bezdiremedim.

Mutluluk aradım huzur istedim,
Doğruyu kendime seçtiremedim.
İsyanım mı olmadı,ah mı etmedim,
Bağıma güllerini ektiremedim.

Aklımın ucuna geldi figanlar,
Dilime kötü söz ettiremedim.
Dalgalandı duygular,taştı arzular,
Önünde bent oldum bitiremedim.

Yıkılmış perişan kaldım aşkından,
Ben sana kalbimi küstüremedim.
Canımı yakıyor kor gibi sevdan,
Uğraştım uğraştım söndüremedim.

16/02/2002-İsatanbul