Söndüremedim Şiiri - Adem İrhan

Gitmedi gözümden yârin hayali
Yüzünü yüzüme döndüremedim
Benimdi günahı, suçu, vebali
Talihi başa döndüremedim

Eren var mı bilmem aşkın sırrına
Çare var mı dilin ahüzarına
Yürek yangınına, gönül koruna
Döktüm gözyaşımı söndüremedim

Belki gelir deyip, gönlü avuttum
Hayal edip, şu sinemde uyuttum
Saati durdurup, dünü unuttum
Gönül feryadını dindiremedim

Herkes gider, o aklımda kalırdı
Gizli gizli o saklımda kalırdı
Gönül hücremdeki tahta kuruldu
Başımda taç idi indiremedim

Günü güne, ayı yıla ekledim
İkrar edemedim dilden sakladım
Tohum idim yağmurunu bekledim
Bir damla can suyu yağdıramadım.