Ne baharlar geldi geçti ömrümden
Hiç birini yaza döndüremedim
Yılları su gibi içti ömrümden
Gönül yangınımı söndüremedim
Sevda çiçeklerim açmadan soldu
Hayatım çileyle kederle doldu
Doğduğumdan beri hep böyle oldu
Gönül yangınımı söndüremedim
Baykuşlardan korktu sustu bülbüller
Yağmurlar yağmadı kurudu güller
Yandıkça etrafa dağıldı küller
Gönül yangınımı söndüremedim
Kayıt Tarihi : 27.3.2017 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!