Seni andikca
yüregim sanciyor....
Canim aciyor....
Kirpiklerime takilan birer göz damlaciklari oldun
Bir zamanlar beni simsicak saran dünyami aydinlatan GÜNESIMDIN
Simdiyse yüregimden akan KAN`li yas oldun
SEN benim ilkbaharda acan koklamaya kiyamadigim, herkesden esirgedigim gonca GÜLÜMDÜN
Ama SEN Sonbaharda esen, acimasiz kara ayaz oldun....
Kapkara bulutlarla dünyami karartip, üzerime dag gibi kederleri yiktinda gittin...
Oysa ben seni yemyesil umutlarla, hic birseyin tüketemiyecegi, en koyu sevdayla sevmisdim....
SON ASKIMDIN....Duygularimin SON duragi...
Yüregimin kara kapli defterinn SON yapragi...
Bos yere ziyan olan, göz yaslarimla yipranan, yüregimi kanatan SON sayfam Dilerim mutlu olursun yoklugumla
Kayıt Tarihi : 14.8.2014 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)