Söndü Sevgimin Ojağı Şiiri - Yunus Kerimli

Gitdi ömrümün baharı
Gülleri hasret bürüdü
Soldu saraldı nağmeler
Dilleri hasret bürüdü

Geldi yetişdi kış çağı
Söndü sevgimin ojağı
Sankı şahta yakdı bağı
Çölleri hasret bürüdü

Bağrım üste çöktü duman
Yürek evim oldu talan
Durdu amansız bu zaman
Yılları hasret burudu

Gam yanımda kölgelendi
Arzılarım kilkelendi
Saçlarıma toz elendi
Telleri hasret burud

Döndü gündüzüm gejeye
Yar elvida diye-diye
Ben gam-güsse yiye-yiye
Elleri hasret bürüdü

Han çoban oldu sarasız
Hara gitsin bu çarasız
Boğuldu kayretli o kız
Selleri hasret burudu