İstanbul'dan İzmir'e denizin olduğu her yerde.
Adımı sordular, karıştırdım
Önüme acı koydular, yudumladım
Bı şey diyemedim, kaldım
Yutkundum, bakındım, sustum
Düşündüm, geriye döndüm
Düştüm, döküldüm, dürüldüm
Karanlıktaydım, vardı ışığım
Bir mum ışığıydı, aydınlık
Yanlışlıkla elim çarptı, elim yandı
Söndü, uzaklaştı, üşüdüm
Üşüyüp kendime küstüm
Herkese küstüm, tüm tabiata
Herkes tarafından hiç oldum
Bunun ağırlığı vardı, ezildim
Belki de layığı değilim yaşamın
Devam ediyorum
Belki güzel şeyler olur diye yaşamaya
İnancım bu sefer hiç olmasa da
Kayıt Tarihi : 17.12.2022 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!