Söndü Kızılışık Şiiri - Zeki İlyas Kızıl ...

.....................(1962 - Görev Şehidi Babam Sami Kızılışık'ın aziz hatırasına)

Söndürdün başımdan Kızılışığı Reva mı böylesi ve yakışığı
Ben kime yaslanıp baba diyeyim Fazlamıydı soframızda kaşığı

Şimdi içimde bir kızıl alev var Kalamam buralar bana oldu dar
İstersen beni de al toprağa kar Ha varım ha yokum önemli değil

Demek böyle uygun gördün yazımı Nasıl avutayım gönül sızımı
Kimse çekmez gayrı benim nazımı Ha yetim ha öksüz önemli değil

Kalan bir kaç resim hatıra misal Kalmadı tutunabileceğim dal
Tutuldu da nutkum şimdi oldum lal Ha sesli ha sessiz önemli değil

Aşıka maşuka sorulmaz da hiç Herkesin durumu kendine hep güç
İsyana kalkışmak elbet büyük suç Ha haklı ha haksız önemli değil

Bir sabah bahtıma doğarsa güneş Yolundan gelirken olursa yoldaş
Feleğe karşı da atarım düşeş Ha güzel ha çirkin önemli değil

Bunca sözüm sitem değil de Tanrım Gençliğine doyamadı sanırım
Milyarlarca canlı vardır tanırım Ha yerde ha gökte önemli değil

Zaman hiç geriye sarılamaz ki İnsan yaratana darılamaz ki
Rehbersiz menzile varılamaz ki Ha yakın ha uzak önemli değil

İncesu doğduğum topraklar benim Bağlarım dağlarım canım ve tenim
Zerrem bile yok ki her şey de senin Ha canlı ha cansız önemli değil

Gurbette olanlar özler tabii ki Sılada kalanlar gözler tabii ki
Bir gün nadim olup dönerim belki Ha erken ha da geç önemli değil

İncesu 30.11.76
KAYSERİ