Söndü Şiiri - Ozan Lütfü Yıldırım

Yollarını gözlemekten
Gözlerimin feri söndü
Hasret çekip özlemekten
Közlerimin narı söndü

Çekilecek gibi değil
Nasıl sana verdim meyil
Gönül yüksek uçma eğil
Sözlerimin harı söndü

Çaresiz ben biçareyim
Bir canım var de vereyim
Aç yüzünü bir göreyim
Yüzlerimin nuru söndü

Yıldırımım daha gelmez
Bilmem yüzün neden gülmez
Senin derdin kimse bilmez
İzlerimin yeri söndü