Yağmurlu bir Çarşamba sabahı Bozkır iklimine serpildi.
Bir şair demiş ki;
Aşk insanda benlikle savaşa benzer
Ben artık
Savaşı
İstemiyorum.
Çivit rengi, huzursuzluk, düş kırıklarımız
Ve bir divit ucundan akan hayallerimizden
Çok alacaklı;
Bir o kadar da borçluyduk
Doğan güneşe...
Sahi!
İnsan bence sevmeli
Yarım kalan şeyleri
Mütenahi bu yüzden
Hem bahar hem zemheri,
Anlamanı istediğim bir şeyler var Sara;
Anlamını yitirmiş onca şeyin arasında
Sisli şafak vakitlerinin
Kınından çıkmış aşklar ile
Alakası yoktur aslında.
Eksilmiş zamanlardan geldim ben taaa eskiden eski tarihli doğumluyum
Limanında deniz olmayan bir kentin fener bekçisigilinin oğluyum
Filizlenen taşlar gezdiririm ceplerimde umut baharının tonuyum
Nerede bir şarkı söylense oralı olanlara kelamlar tuttum onlarla doluyum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!