1982- doğdu, yaşamaya çalıştı, hiç ölmeyecek...
sana göre değil benim yerim yurdum
sen tatlı bir elmasın ben ise kurdum
her ısırığım çürütür rüyalarını
her gece bir kıyamet, bir mahşer kurdum...
çiçeklerim açmaz öyle burcu burcu
sana da birikmesin gönlümün borcu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta