Sonbaharlar Şiiri - Onur Aldemir 2

Adından almıştır ilhamını,
Çok sever sonu ve vedaları,
Alır suratından tebessümü,
Hiç de sekmez kaçınılmaz sonları.

Zindanları yok eder,
Klişeleri çok sever,
İklimi kuyunun dibine çeker,
Adında saklıdır gizemi, o da gider.

Müjdelediği tek şey sonlardır,
Müjdesine destek döktüğü yapraktır,
Güzide yazı uğrattığı haraptır,
Sonbaharda gülmek insana haramdır.

Onlar da geldiği gibi buruklar,
İyiliğe düşman, kötüye umutlar,
Sahi, hiç mi değişmez bunlar,
Tebessüme hasret yalnız sonbaharlar.