Sonbaharın Sonu Şiirleri - Şair Sonbahar ...

Sevmeli mi?
kendini kaybedercesine
hiç sonunu düşünmeden


Beklemeli mi?

bir boşluk korkak bir rüzgar çekingen yıldız düşen damla yağmurdan kıvılcım... bir boşluk karanlık tebessüm sessiz yutkunuş... bir hayal boş hayal işte bu son hayal ...

Hiç yaşamak istemiyorum bu aralar,
istifa edip,çekilmek istiyorum hayattan...
beceremiyorum yaşamayı,
yakalayamıyorum avuçlarımın içindeki hayalleri. umut kırıntıları dökülüyor parmaklarımın arasından...
Zaman kayboluyor
Ben kayboluyorum

Gecenin içinde,acı acı gezinen rüzgarın iniltisi vuruyor,pencere kenarlarına...
Sessizlik dibe vurmuş,gece kendinden korkmakta...
Saklanan yalnızlıklar,köşe kapmaca yarışında...
Çığlığı bastırılmış çaresizlik ölüm uykusunda...
Ve gece nafile kaçışlarda...

böyle bir veda etmemiştim hiçç..
böyle bir ses duymamıştım daha önce..
susturamadığım seslerden yoruldum..
hiç yorulmamıştım böylesine..
nasılı,niçini bu kadar cevapsız bırakmamıştım..
hiçç..ama hiç böylesi bir boşluğa düşmemiştim..

suskunluk akıyor damarlarımdam ve ağlayan bir çocuğun gezintisi bitmiyor içimde... neydi? bu sessizlik neyin sesi? bu karanlık hangi ışığın vebali? neyin nefesi ki bu.. sustukça içime çekiyorum çektikçe yaralanıyorum... nasıl bir nefes ki bu? donan umutlarım alevleniyor... nasıl bir ses ki bu? neşeli adımlar dolanıyor kulaklarımda... neydi ki bu? yaktıkça,yeniden..yeniden dirilten neydi?

sen beni ağlatıyosun habersizce...
biliyomusun; ben ilk defa ağlıyorum birisine...

beynimin etrafında kaçışan körpe hayallere karışmış çöpe attığım umutların susmayan çığlıkları... saklı şiirler aklımın ucunda ve ciddi çok ciddi hayal kırıklıkları... şakasız bir gölge gibi zaman nereye gideceğini bilemez ya hani insan hani hiç birsey ona ait değilmiş gibidir ya bazen karanlık bir örtü çekilidir ya hani gündüzün orta yerinde işte öyle savunmasız işte öyle çaresiz (yok mu bu dünyanın bir kapısı çıkışı yokmu bu hayatın sesi yokmu bu hüznün) cevabı belli sorular uçuyor aklımın göğünde var mı suskunluğun ilaç olduğu bir diyar...

bir kapanış sessizliğin kapanışı... zamansız ağlamaların ve çaresizliğin kapanışı.. bir boşluğun kapanışı.. belki de yankılanan suskunluğun kapanışı cansız bir yüzün solgun bir duruşun titreyen umudun bir hayatın kapanışı.. unutmak için savaşılan bir hayatın acı kapanışı.. yeni başlangıç için.. yeniden başlamak için. (unutmaya çeyrek kala)