Sonbahar yağmurlarında
Yıkanan hüzün çocuğu idi, yüreğim...
Vurgun aşkların mezarında dolaşırken,
Yalnızlığımın yitirdiğim hayallere dua ediyordu...
Umudun gölge misali izleyen bakışlarının
Arkasından gelen sevince benzer, yeni bir yaşamı
Fark ettiğim anda...
Sevmeye açık yüreğine rastladım!
O an!
Mutluluğa uzanıp tuttum ellerini...
16.09.04
Sırma MersinKayıt Tarihi : 17.9.2004 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sırma Mersin](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/17/sonbaharin-sesi.jpg)
tebrikler.
sevgi ve saygıyla
TÜM YORUMLAR (4)