Sonbaharın Sarı Sancısı Şiiri - Jale Keskin

Sabah dokunuşları hissederken parmaklarını
Kanatlanıp uçuyorduk semanın maviden renginde
Bir ayyaş bağırıyordu sabahın kütük uykusunda
Kim biliyor? kimi duymuyordu bile.

Sana çılgınlar gibi âşık olmayı göze alarak
Hesapsız örüyordum sevişen saçları

Ben en çok “seni seviyordum “demeyi seviyorum
Rüzgârda kısılan gözlerini
Bulutun sen olan şimşeğinde
Bende böyleyim derken tapınışlarını

Sana idi susayışların kızıl rengi
Yudum yudum dudakların ıslanışı
Biriktirilen arzu, mordan yatağın iddiası
Nu resimler çiziyor sarı sevgisinde
Bunu ben istiyorum!
Bile bile seviyorum belayı derken!

Ömrü nadasa bırakılmış toprağını
Ben süreceğim, dokundurma!
Verme ikimizi de,vururum pisipisine!

Seviyorum
İsken direyenin ılıman sularında
Maviden oluşan terleri
Sile sile kıyılarında bedenin batışları
Burada nefes almaya başlamıştın
Şimdi nerde solukların denmez mi?

Seni her şeyinle sevdim
Sarı tenin esmer gazelinde
Dudak kıvrımlarının,büyülü öpüşünde
Döne döne yana yana bir aşkı dillendirdik
Kimseye bu kadar şiir yazmadım ki! …

Düşürmüş dillere
Birde elinde sararan bir öykü
Destan okur,bilmem hangi zamandan kalma destancısı?
Sevecektim eğer…
Gitmese idin!
Sonbaharımın sarı sancısı…

Başkaldırıyorum sonbaharın sarı hükmüne,Sıyrılıyorum üzerime döktüğü gazellerden
Ve seviyorum olanca gücüm ile yaşamayı..Ve sen kokan tüm güzellikleri!

Jale KESKİN

Üstada teşekkür ediyorum

Kopmasın sarılara sımsıcak sarılış
Olmasın artık olmasın hüzünlü ayrılış
Sarı yapraklar arasından bir gülümseyiş
Gözlerdeki o candan bakış önemseyiş

Arif Tatar