Sonbaharın kızılığına isyan ederim.
Ama çok severim kızıl yaprakları...
Dost edinin, ben sonbahara katlandım.
İnsanın dostu olması, esaslı babayiğit.
Heyhat, sigaramın dumanı lokomotif.
Sevmesem de sevdiğimi bilir, yoksa.
Gerçekten sevmezdim sonbaharı.
Sevmesem de, intikâmı alır kasım...
Kayıt Tarihi : 5.3.2025 02:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şâir'de; her yaz bitiğinde değişen mevsim, yüzünden duygusal bir değişim olur, bu biraz özlem biraz yanlızlık biraz korkuya benzemektedir. Şâir ikâmet ettiği, küçük kasabasında o zamanlar yanlız yaşamaktadır. Takıldığı bir kaç arkadaşı vardır. Merkeze uzak bir köyde , dağların arasından bir yol gider, dar bir yoldur kavak ağaçları vardır, sonbahar da sarı ve kırmızı renge boyanır. Yol boyunca bir dere akmaktadır, Şâir her gün buraya motorsikleti ile gelip ateş yakıp gece yarısını burda geçirmektedir. Köyün adı Hisarardı'dır sonbaharın bütün detayları ile şâirin kalbine işler. Bazen bir şarap bazen bir rakı, ailesine özlem duymakta ve bu özlemin hüznünü arkadaşıyla gidermektedir. Şâir bu şiiri yazdıktan sonra kasım ayında; başına kötü bir olay gelir. Şâir burda kendi yazdığı şiirin kehânetine uğramıştır. Sonbahara sitem edip, İntikâmı alır kasım derken. Kasım gerçekten intikâmını alımıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!