mevsim, sarardı soldu bütün şehrin viran caddelerinde
geldi büyük can sıkıntısı, girdi eylül kapısından yine
parklar, bahçeler,köçöler örtünmüş altın örtülerle
canım yaz, bir abdal gibi çekip gittiğinden beri öyle
melekler, hüzün eler üstümüze yaprağın ateş renklerinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta