mevsim, sarardı soldu bütün şehrin viran caddelerinde
geldi büyük can sıkıntısı, girdi eylül kapısından yine
parklar, bahçeler,köçöler örtünmüş altın örtülerle
canım yaz, bir abdal gibi çekip gittiğinden beri öyle
melekler, hüzün eler üstümüze yaprağın ateş renklerinde
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta