Gecikmiş bir mevsimdin
Yağmurla beraber
Yüreğimi serinletmeye gelen
Ömrüm sevmek için hep günah işledi
Bunca yıldır sevgi adına
Varamadı gönlüm aşkın tadına
Soğuktu, kıştı mevsimler benim ömrümde
Hep soğuktu geçtiğim kaldırımlar
Sana adadığım ömrüm depresyonlu
Geçen yüzyılımda kalan gençliğim
Binlerce kayıplarımı yaşadığım yıllar
Zamansız gecikmiş bir mevsim
Benim son baharımı yaşatan
Sen oldun sevgili
Siyahtı rengim, karaydı bahtım
Kar yağsada bulutlara bakardım
Siyah bulutlara
Ve karanlıklara dikerdim gözlerimi
Geceleri denizlerin siyahında düşünürdüm
Firar ederdim bu hayattan
Hayallerimle rüyalarımla
Bir an tadımlık verirlerdi mutluluğu insanlar
Sonra yine aynı hüsran
Yine aynı günahlar
Ve bir ikindi vakti yanımdan geçen
Zamansız gecikmiş bir mevsim
Benim son baharımı yaşatan
O sendin deli sevgili
Göz yaşlarım yere düşmesin diye
Ellerinle toplayan sendin, senin mevsimin
Ben bilemedim kıymetini göz yaşlarımın
Ve gözlerimde bilemedi
Sendin bana öğreten
Ağlamanında mutluluk olduğunu
Bir gün sende ağlarsan bensiz
Yağmurlarla ağla
Gözyaşların denizlere karışsın
Oralardan toplar geri veririm
Bende belki senin için
Gecikmiş bir mevsimim senin ömründe
Biliyorum senin zamanın kıştı
Ama unutma senin içini ısıtacak
Nefesini ılık bir nefesle karıştıracağın
Meltemiyle saçlarını savurabileceğin
Bir son bahar mevsimi
Bir gecikmiş mevsim olabilirim
Unutma deli sevgili ortak yönümüz var
Sen bir depresyon ben bir şizofren
Ve seven iki gönül
Sevebileceğimiz bir son baharımız var
Biz son baharız.
EKİM 2002
Kayıt Tarihi : 4.10.2006 18:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!