Sonbaharım Şiiri - Basak Yildiz

Ben mevsimlerden en çok sonbaharı sevdim
Onun için mi böyle korumasız, çırılçıplak
Ve çarçabuk bağlandım sana?
Yeşilden kızıla, sarıya dönüşüp
Hazan rüzgarlarıyla dallarından ayrılan
Sağa sola savrulan yapraklar
Hüzünle karışıp acıya dönüşür ruhumda
Tıpkı senin gibi, umutsuzca...
Dallarından kopup tek tek
Birbirinden habersiz dökülüşleri
Hep ölümü çağrıştırır
Birer birer aramızdan ayrılan
Ve sıranın bana geleceği...
Sonbaharımda çıktın karşıma
Onun için mi fırtınaya direnen,
Bağlandığı daldan kopmamak için
Sıkısıkıya sarılan
Son yaprak gibi
Ellerimi sana, yaşama sarılır gibi uzatmam?
Ben sonbaharda şemsiyesiz
Yağmur altında sırılsıklam dolaşmayı çok severim
Yüzüme çarpan her yağmur damlası
Sevdan gibi işler yüreğime
Ondan mı acaba
Sevdan ile sırılsıklam dolaşmam?