Sonbaharım Şiiri - Yunus Emre Akaşen

Yunus Emre Akaşen
9

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Sonbaharım

Hey oturan gençlik içimdeki ihtiyara yer verin.
Baston çeken fikirlerim, elimde tesbihim.
Büyüyüp de küçülmedim ben, gencecik yaşımda olgunum.
Ömür dediğin bu yolun,ilk baharında solgunum.

Daha dün sokakta koşturan bir velettim.
Çok eski değil daha dün sokağı terkettim.
Gözümüz yoktu onda bunda hayasızlık neyime
Sevgi seline kapılan gençlik çocukluğunuz nerede?

Diyarı terkedeyim belki birgün namım kalır.
Anam babamdan gayrısı tanımaz beni anca biri olarak kalırım.
Hatıra sığmaz bir adamım ben kendi icimde yanarım.
Canım diyip başımı okşasa inan dayanamam ağlarım.

Akıl kemale erince dertler derine daldı.
Bir güvercini daha kalbimden saldım.
Çocukluğum güzeldi bir şeyden anlamazdım.
Derdim yoktu sadece dizim kanayınca ağlardım

Bana vasiyettir, çok seviyorsan üzüleceksin.
Sevilmiyorsan eğer sabredeceksin.
Unutma akaşen sabrın sonu selamettir.
Bir gün huzura ereceksin, bu bir basirettir.

Vardır elbet yokluğunda bir hazinesi
Yaradan lütfetmemiş mi sonsuz bir cenneti?
Gönlümün kabuk tutan yarası bugün daha da çetin
Elimden tutun, gönlümü görün, zordayım sevin.

Kara kalemle kara defterime yazarım, yazdıklarım okunmaz.
Hadi diyelim dile getirdim bu soylediklerim sana dokunmaz.
Gönül verdiysen eğer o gözler başkasına tutulmaz.
Varsın tutulsun, tutuluyorsa eğer bu aşk tutsak yaşanmaz.

Çocukluğum ziyan oldu gençliğimi yakamam.
Ağlamaklı gözlerim, kimsenin yüzüne bakamam.
Güzelliğine sözler yazılır da gönlüne yazamam.
En içten yazarım da duygularımı satamam.

Sen Yağmurun şırıltısı, toprağın güzel kokusu.
Sen Ay'ın pırıltısı, bulutların narin dokusu.
Sen Güneşin ışıltısı, dökülen yaprakların soluşu.
Sonbaharın kalıntısı, ağaçların yorgun duruşu.

Bu benim son baharım, kıyamda son duruşum.
En dertli anımda kalemim defterimle buluşur.
Sayfalarca yazar kalem, en sonunda kağıtlar buruşur.
Sevginin tadına varamadıysan eğer karga peynirle bozuşur.

Sen dur gönül hayat bana ilham veriyor.
Ilk değil bu her zaman kaset başa sarıyor

Kurguladığım dünyam yıkılıyor mu ne ?
Aldığım nefes bugün son olur mu he ?
Ömrümden ömür gider de sitemim neye?
Hayat güzel de yaşarken ölmek niye ?

Yunus Emre Akaşen
Kayıt Tarihi : 16.8.2018 00:43:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Huzurlu olacağı günü bekleyen yaralı bir şairin; Gençliğinin ziyan olma endişesiyle yazdığı bir şiirdir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yunus Emre Akaşen