Sonbaharım Şiiri - Sinem Tağa

Ah be sonbaharım
Gördün mü yaşananları
Her gelişinde binlerce sararmış yaprak
Binlerce kırılmış kalp bırakıp gidiyorsun
Ama en çok seni sevdim ben
Ara ara üşümeyi
Ara ara titremeyi
Öyle çok sevdim ki seni!
Ne kaçış oluyor ne gidiş
Zaman zaman huzur
Zaman zaman da hüzün
Huzur da hüzün de güzel seninle
........
Bayram sabahı el öpmek gibi
Annemin pamuk elleri
Babamın yosun gözleri gibisin
Annemin yüreğinden çaldın sen huzuru
Biliyorum!
Hüznüyse babamın yosun gözlerinden
Ama onlarsın
Ve onlar gibi cansın sen...
.......
Sonbaharım;
Ilık ılık es şimdi
Annemi de babamı da yad ettir bana
Onların kokusuyla gel
Sen hep benimle kal
Ben onlarla...
Sen es dök yapraklarını toprağa
Toprak istediğini alsın...
.........
Üç mevsim geçiyor sen geliyorsun
Toprak gülüyor sen ağlıyorsun
En çok seni sevdim be sonbaharım
Seninle ağlamayı seninle esmeyi
Seninle yağmayı sevdim ben
Gideceksin yine
Hasretlik çökecek taş gibi bağrıma
Ardından yağmur kar kış kıyamet...
Huzur olacak dert
Hüzün olacak dert
Üşüyeceğim
İliklerime kadar üşüyeceğim hem de
Ardından tufan!
Sonrası sessizlik
Sessizlik...
'Güz'yaşım!
Güzyaşları ağırdır
Sel çekilir bir kenara izler....
Utanır kendinden
Oturur sana ağlar.
.......
Zaman geçmiş
İlkbahar mı gelecek ne
Asıl ilk bahardır giden...
Hep ilkler gider sen bilmez misin
Bu yüzden en çok seni sevdim sonbaharım
Bahar gelmiş-miş
Çiçek açmış-mış ne fayda!
Güneş hepsini kurutacak
Hepsinin boynunu bükecek
Oysa güneş sen varken
Göz kırpıyor bana
Sonra saklanıyor...
Çocukluğum geliyor
Saklambaç oynuyorum onunla
Sen gidince.......O da gidiyor
.........
Kalakaldım sonbaharım
Sensiz
Yapayalnız
Korkak bir çocuğum şimdilerde...
Geri getir aldıklarını
Sararmış yaprağımı
Hüzün kokan hayatımı
Sen kokan annemi babamı getir bana
Ben seni onlar için sevdim sonbaharım...
Ben seni sevdam için sevdim....
...........