Sonbaharı yaşıyorum... Şiiri - Tahir Azman

Sonbaharı yaşıyorum bir öğlen sonrası...

Tenimde serinlik, yüzümde uykusuzluk...

Belki rüzgardan kalbimdeki durgunluk...

Cadde ki ağaçlar yeşili kırık sarıya gebe yapraklar.

Ruhumun yazından kopmalar var...

tüm görüntüler içimdeki beni anlatırlar...

Anladım ayrılık var!

İçimde hangi yaşanmışlık çırpınır dururda;

kan ıslaklığında sızlar yüreğim...

Bütün bunları silsem, hiç yaşanmamış gibi

Sensiz yıllarımın içinden çocuk yüzümü bulsam;

Kayıp çocukluğunu keşfetsem...

Silinmiş hatıralarımı senle yeniden doldursam...

Kaçak bakışlarımdaki gizi anlatsam sana...

Bütün ağlamalarını silip gülüşlerini katsam...

Bir nehir kenarında sana salıncak kurup sallasam...

Sen sallanırken, nehir ben olup gözlerinden kalbine aksam...

Seninle koşarken hayata, mevsimlerimize sonbaharı katmasam...