Sonbaharda Yaz Şiiri - Mustafa Alaybeyoğlu

En son hangi sonbaharda yazdın?
O hüzünlü mevsime dair.
Yoksa yaşadığın son bahardan bu yana,
Hiç gelmedi mi senin yazın.

Bizi değiştiren bir şeyler mi var?
Yoksa hayıflanma mı?
Kolayına kaçmak mı?
Yılları bahane ederek
Hayatın zorluklarına
Direnmeksizin…

Duygusallığımız
En önemli erdemliğimiz.
Duygularımızdan eser.
Kalmadı diye mi korkumuz.

Bizi anılara bağlayan sebep ne?
Yolda ip atlayan kız çocukları mı?
Gözümüzde ki eksiğimiz
Kulaklarımızda garip bir uğultu
Bu gürültüde mi dinliyoruz eski notaları
Üretmeksizin…

Hovardalığımız
Boşu boşuna tüketmemiz zamanı.
Saatleri alırken bir ileri, bir geri
Akreple yelkovan arasında kalmak mı korkumuz.

Bir elimizle ittiğimiz özlemlerimiz neden?
Dip kapaklarınızda, uyumamak için çabalarken gözleri
Çocuklarımız en son hangi masalı dinledi bizden.
Geleceğe yetişmek telaşı
Bu kadar mı aldı bizi, dünden erkenden.
Oysa dönülmez akşamları şarkı yapmıştık! Tuhaf değil mi?

Kendime sordum…
En son hangi sonbaharda yazdın diye?
Her gün yürüdüğüm yollarda,
Şairin dediği gibi.
Bakmakla, görmek arasında mı kalacaktım?
Yok, öyle değil, öyle olmamalıydı bizim göz kapamamız…

İç çekmeden, sığınmadan, keşke diyenlere inatla.
Mavi gökyüzünü yansıtabilmek yeryüzüne.
Ölüm dedikleri karanlık yok oluşa
Kapanırken göz, inatla
Bir mavi doğumu yaşatmalıydı.
Ben bu sonbaharda yazdım,sonrasında okunmak için…
02/11/2011