Sonbaharda Solmuş Kalpler

Dökülen gözyaşlarında boğuluyorum
Yüzemiyor kalbim, senin gözyaşlarında
Soğuk bir rüzgâr esiyor kalbime
Unutamıyorum o sonbaharı

İkimizin de kalpleri solmuş
Terkedilmiş bir yaprak
Soluyor yine
Ümitsizce

Yağmur yağarken sonbaharda
Terkedilen bir yaprak daha soluyor
Çığırıyor kalbi, ruhu duymuyor
Üstüne bir karanlk çöküyor

Ağaçların kuruyuşuydu kalbimin sessizliği
Yaprakların dökülüşüydü gözyaşlarım
Sessizce ağlayan bir çınar gibi susuyorum
Bekliyorum yeni bir baharı

Ama o beklediğim bahar hiç gelmeyecek
Gelse de sen olmayacaksın
Ben sensiz bir baharı ne yapayım?
Gözyaşlarında boğulayım sevdiğim!

Bak! Yine kalbimizden yeşil bir yaprak daha düşüyor sonbaharın kuru düşlerine
Islanıyor dökülen kanlı gözyaşlarında
Unutulmuş topraklarda umutsuzca unutulmayı bekliyor
Ağlıyor yapayalnız ruhunun solmuş ağaçlarında

Hiç bahar gelmeyecek değil mi?
Senle ben solacak mıyız yine!
Sonbaharda solmuş kalplerimize hiç çiçek açmayacak mı?
Biz de mi unutulacağız sevdiğim?