Sonbaharda seversin Şiiri - Orhan Özçelik

Sonbaharıydı zamanı ömrümün,
Çoktan dökmüştü yapraklarını rüzgarlar.
Bir bir savrulmuştu o hisli duygular,
Yerinde yeller esiyordu şimdi baharın.

Hani bir umut düşlenir ya inceden,
Bu gün olmazsa yarına bel bağlanır.
Bu düzen bende öyle değil,ömrüme göre değil,
Giden baharlar,alıp götürdüler her şeyi dünden.

Ama yine de devam eden bir hayat var,
Hayatın içerisinde sönmemiş tek tük umutlar.
Yürek de yerinde duruyor,az çok nefes alıyor,
Gül koklamak ister,olmasa da eskisi kadar.

Bir dünya meleği gözlerimin önünde,
Bir taze bahar,bilinmez hangi dağın maralı.
Nazlı kır çiçeği,bir gonca gül damlası,
Gel de sevme gücün varsa elinde.

Seversin elbet,olsan da sonbaharın içinde,
Bir yürek var çarpan sonuçta içerinde.
Unutursun yazı kışı baharı,kendini unutursun,
Seversin sonunda,sonbaharda seversin.