Sonbaharda Sen Şiiri - Emrah Mamoğlu

SONBAHARDA SEN

Günlerden herhangi bir gün, Ekim sabahi, Kasıma doğru yol almış yürüyor yavaştan günler,
Sonrasında ve sonrasında Aralık, Destursuz bir elveda güz mevsimine.
Çözülüvermiş gerdanlıklar narin boyunlardan ihtirassız,
Çicekli bahçelerde hazin hüzün yaşıyor güller Sümbüller
Başım omzunda buğulu bir pencere dibinde,
Sağanak yağmurlar düşüyor damla damla yüreğime sonbahar adında aşk tadında gençlik baharımda.
Kaldırım taşlarindaki uyum gibiydi oysa bizim yan yana oluşumuz, tıpkı mavinin gökyüzüne yaraştigi gibi
ve de gözlerine...
Yerde yapraklar deste deste
Hiç bu kadar güzel giyinmemisti, toprak hiç bu kadar üryan kalmamıştı ağaç dalları ve hiç bu kadar yalnızlığımı çektirmemişti bana yokluğun...!