Sonbaharda Ölüm Şiiri - Nefes Sahfa

Bugün uyuyup sonbahar uyansam.
Kalksam yerimden yağmurlu bir akşam,
Gitsem meraktan camdan baksam.
Ağaçlar sararıp yapraklar düşerken
Bugünü unutup yarına dalsam.

Bugün Kasım'dan bir yaprak düşer,
İçimden onu almak geçer.
Belki dünya başka mevsim seçer,
O vakit bana gitmek düşer.

Asıl evime dönmeden önce
Hissetmeliyim hazanın yokluğunu.
Görmeliyim gazeller dökülünce,
Gezmeliyim cesetler çöplüğünü.

"Bu yıl bahardan payımı almalıyım,
Hazanın hazin rüyasına dalmalıyım."

Bugün uyuyup sonbahar uyansam.
Uçsuz bucaksız bir ormanda gezerken
Güneşi uyutup geceyi uyandırsam.
Ağaçlar üşüyüp bulutlar ağlarken
Eline düşen son damla olsam.

Bugün yasımdan bir damla düşer.
Düşümden ölü olmak geçer.
Her gün birileri dünyadan göçer,
Elbet benim "son bahar"ım da biter.

Bir gün turuncu yıldızlar sönünce
Anlayınca güzün hayatım olduğunu.
Hayaller sona erip cam başında ölünce
Göreceksin duvarda bir yazı durduğunu:

"Soğuğu hissedersin kalbinin derinliklerinde,
Sen kaldıkça sonbaharın serinliklerinde."