Sonbahara Hazırlanıyor Yüreğim

Sonbahara hazırlanıyor yüreğim. Bir telaş, bin hüzün. Sararmış yaprakları toplarken birer, birer aşk heybesine, artık gitme vakti geldi diyor. Bir tutam da sevdiğinin gülüşlerinden.
Bir zamanlar yemyeşillerdi derken; gözleri uzaklara dalıyor; kim bilir neler geçiyor aklından.
Ah yüreğim ah!
Ne umutlar beslemişti bu sevdaya, ne emekler vermişti. Çiçekler ekmemiş miydi her renginden. Kırmızısından, mavisinden, turuncusundan.
Bir avuç sevdan için dünyaları sermemiş miydi ayaklarına. Kır çiçekleriyle donatmamış mıydı? Her yanını.
Kuruttun yüreğimdeki şelaleleri, soldurdun tüm çiçekleri.
Umutlarım ise bir çöl misali… Kimsesizim, sensizim. Sonbaharlardayım.
Git artık git dayanmaz oldum acılara.