İstanbul'a usul usul sonbahar yağıyordu
ve hüzün saçlarına ne de güzel yakışıyordu
Ben eylül olsaydım
kırılırdı sana dair içimde
örgütlediğim kelimelerim
yıkılırdı ağlama duvarları
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Deniz kenarında tuz türküleri besteleyen martıları,Sarıyer sırtlarında kimsesiz yeşiller konuk eder...Hüzünler tanıktır ki kendisiyle kaldığında üşür bütün şiirler...Kutluyorum sayın şair,beni böyle düşündüren şiirinizi ve sizi...Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta