Sonbahar Yelleri Şiiri - Ensar Aktaş

Nedir senin dünyaya küsmüş,
Çıkmazlara düşmüş bu soğuk hallerin
Batırmışsın güneşi,
Karanlığa bürünmüş kahverengi gözlerin
İçine kilitlemişsin tebessümlerini gülüşlerinin
Bir de bırak beni, bırakta öldüreyim
İçindeki beni, yüreğimdeki seni dersin
Bilmez misin anahtarı bendedir
Dibine sevdamızı, umutlarımızı hapsettiğin kafesin
Nedir esrarı şu güzelim bahar gününde estirdiğin
Ölüm soğuğuna meydan okuyan sonbahar yellerinin
Bilmez misin yüreğimden koparıp soldurduğunu
Dallarından koparıp ayaklar altına savurduğun
Her biri sayende yeşile küsmüş sarı yaprakların, çiçeklerin
Bilmez misin yetim bıraktığını beni,
Aşkından, sevdandan, senden…
Seni ise benden, ve…
Senden başkasına yar etmeyeceğim kadersiz sevgimden
Bu bana içini dökmek yerine,
Suskunluğu seçmeye,
İçine kapanmaya çalıştığın bahtlar karası hallerinin
Bilmez misin seni benden uzaklaştırmak bir yana
Beni sonumun arka kapısına yaklaştırdığını,
Ölüm denen bilinmezin, meçhul dönülmezin
Bilmem eksi kaç derece soğukluğunu tattırdığını
Nedir sebebi şu güzelim bahar gününde estirdiğin
Ölüm ayazına meydan okuyan sonbahar yellerinin
Bu sevda böyle bitmez, bitmemeli, bitmeyecek
Sen bitirdikçe ben yeniden başlatacağım,
Eskisinden daha sıcak, bir öncekinden daha ateşli
Ve bu ateşi söndürmeye gücü yetmeyecek
Ne senin, ne de…
Manasızca estirdiğin o cılız sonbahar yellerinin

Rotterdam,22.04.2002