Bir sonbahar sabahı, dökülürken yapraklar,
Kuşlar telaş içinde, yuvadan çıkıyorlar.
Otobüs ve minibüsler , hınca hınç kalabalık,
Temel dükkan’ı açmış, satıyor alabalık.
Köşede bir simitçi, bağırıyor avaz, avaz,
Anne’sinden kaçıyor, bir küçücük yaramaz.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
