Sonbahar Yaprakları Şiiri - Emrah Kurt

SONBAHAR YAPRAKLARI
Her sene bu vakit sonbahar yaprakları
Kapatır yağmurlarla ıslanan bu yolları
Az önce esen rüzgar bu selvi kavakları
Sallamışa benziyor bak oynuyor dalları

Ağaçların her güzün yaprakları dökülür
O yapraklar birikir kalır yerlerde çürür.
Kimisinin üzerinden yağmur suları yürür
Belki birinde bir filiz yeni bir ağaç büyür.

Sevdiğimle bu yerde bakışırken gözgöze
Yapraklar çiçek gibi yağmıştı üzerimize
Belkide bu yüzden hep hasret duyarım güze
Neden bilinmez sonradan yapraklar küstü bize

Yapraklar! dalınızdan bu yılda erken düştünüz
Toprakla öpüştünüz çamur oldu üstünüz
Artık mümkün olmaz ki geriye dönüşünüz
Başka bir sonbaharda yeniden görüşürüz.

Esaretten kurtulun gökyüzüne doğru uçun
Bir anlık yaşanacak hürriyete kavuşun
Dallarda kalmak kötü tatlı hayaller kurun
Ayartıcı rüzgarla hergün arkadaş olun.

Ağaçlar yaprağını bazen zamansız döker
O zaman yüreğime garip bir hüzün çöker
Yapraklar üzerime düşerken teker teker
Yuvada kalan kuşlar onlarda durmaz göçer.

Bu yıl yapraklar yere sanki başka düşüyor
Her düşüşte ruhum bedenimde üşüyor
Her yaprak sarı sarı yüzüme gülümsüyor
Senin yaşadığın hayat, rengimde gizli diyor.

Çocukluktan bir anı, epey oldu yaşanalı
Yapraklar ayağımın altında olmuş halı
Aslında orda gizli bu hayatın masalı
İnsanlar çocuk gibi yapraklarla oynamalı.

Nasılda unutmuşum başımdan geçenleri
Yapraklar gibi sarı anıların her biri
Maziye yol alınca o sonbahar günleri
Yapraklarla savruldu ömrümün dörtte biri.

Tez bitermiş anladım bu hayatın masalı
Siz yinede düşün boş verin insanları
Esen rüzgarla yağın başıma sarı sarı
Sizinle kaderim bir sonbahar yaprakları.

✒ Emrah İslam Kurt
08.07.1999 Perşembe 06:33