Sonbahar Yaprakları Şiiri - İsmail Alay

Sonbahar yaprakları kıpkırmızı
Sapsarı serilmiş yerlere
Aynı kırmızılıkta kınalı kuzularım
Konmuş tabutlara,alınmış ellere
Ağıtlar düşmüş dillere
Düşmüş yiğitlerim
Yaprak gibi yerlere
Sararmış yapraklar savruluyor
Her yana,düşüyor
Her yere
Basmaya kıyamıyorsun
Yiğitlerim sonbahar yaprağı gibi
Düşüyor
Vatan denen bu yere
Ben düşen yaprağa kıyamıyorum
Allah'ım kıysın
O hain ellere..
Durun ağaçlar
Düşmeyin yapraklar
Sizi tutacak gücüm kalmadı
Gözüm sel oldu
Gönlüm sizden önce sarardı
Yollar çok karanlık
Yaşayamıyorum bu hüzünlü
Sonbahar gününü
Kahpeler,hainler kana buladı bu günü
Kırılmayın ağaçlar
Uçmayın yapraklar
Örtün,örtün kuzularımın üstünü
-ismail alay-