Bir sonbahar güneşi vuruyor, sararan yapraklara.
Bir gölge düşüyor fotoğrafa, belli belirsiz.
Kim bilir kaç mevsimdir, bu kaçıncı düşüştür toprağa,
Kaç asırdan beridir, sonbahar yaşanır yeryüzünde.
Her düşüş, bir kalkışa gebedir esasında,
Her sonbahar da, zemheri ye davetiye.
Bir gölge düşüyor demiştik ya fotoğrafa,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta