Bir sonbahar güneşi vuruyor, sararan yapraklara.
Bir gölge düşüyor fotoğrafa, belli belirsiz.
Kim bilir kaç mevsimdir, bu kaçıncı düşüştür toprağa,
Kaç asırdan beridir, sonbahar yaşanır yeryüzünde.
Her düşüş, bir kalkışa gebedir esasında,
Her sonbahar da, zemheri ye davetiye.
Bir gölge düşüyor demiştik ya fotoğrafa,
Aslında düşen gölge değil, hayatın ta kendisidir.
Bazen flu, bazen siyah beyaz, bazen rengarenk canlıdır hayat.
Ve bazen donuk, hareketsiz.
Merhaba sonbahar, merhaba hüznün adresi.
Hoş geldin toprağa ve dahi sürgün gönüllere.
05. 11. 2015
Süleyman ErgülKayıt Tarihi : 5.11.2015 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Ergül](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/05/sonbahar-yapraklari-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!