Sonbahar Yaprakları Şiiri - İbrahim Kilik

İçimize düşerken bir kor gibi pişmanlık.
Sararan yapraklarda hayallerimiz anlık.
Daha çok dokunuyor bu çağlarda nadanlık.
Çaresiz uçuşurken sonbahar yaprakları.

İçimizi titretir esen rüzgâr nedense.
Burkar yüreğimizi bu yaşlarda ne dense.
Vakit tamam olup da acılarımız dinse.
Uçuşur üstümüzde sonbahar yaprakları.

Artık bize her mevsim hazan düşürür oldu.
Güllerin boynu bükük lâlelerimiz soldu.
Çözülmüyor düğümler hayallerimiz n’oldu.
Şimdi bizi özetler sonbahar yaprakları.

Gözümüzdeki feri alıp götürdü zaman.
Baharımız zemheri diyemeyiz el aman.
Fırtınaya tutulduk bulamadık bir liman.
Hayatımızın remzi sonbahar yaprakları.
Ankara,18.11.2009 İ.K