Sonbahar Yaprakları Şiiri - Caner Karagil

Savrulduk gittik uzak diyarlara,
Bir daha dönmemek üzere,
Tıpkı sonbahar yaprakları gibi,
Nereye savrulduğumuzu bilmeden.

Aslında sevdik birbirimizi,
Sonbahar yapraklarının,
Dallarını sevdiği gibi.
Mevsimlik sevdik birbirimizi.

Vazgeçilmez olduğunu sandığımız,
her şeyde yanıldık, yanılttık birbirimizi,
Sevgimizi sözcüklere verdik,
Bir hece bile kalplerimize değil.

İlkbahardaki yeşil yapraklarla başladı aşkımız,
Ama onlar kadar uzun sürmedi.
Çünkü onlar mert sen namerttin.
Onlar ölümüne, ben ölesiye,
Sen ise öylesine sevdin.