Sonbahar yağmurudur beni sensizliğin sırça köşklerine sığındıran.
Apansız bir fırtınadır duygularımı bir anda yalnızlığın kurumuş vahalarına savuran.
Sensizlikle ben oldum ben, yalnızlıkla...
Öyleyse bak gözlerime, çiğ damlalarını görmekten mi korkuyorsun,
Yoksa yaşlanmaktanmı?
Bensizlikle sen olacaksın sen... yalnızlıkla...
Bu bir veda değil, sadece sana...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta