Sonbahar yağmurudur beni sensizliğin sırça köşklerine sığındıran.
Apansız bir fırtınadır duygularımı bir anda yalnızlığın kurumuş vahalarına savuran.
Sensizlikle ben oldum ben, yalnızlıkla...
Öyleyse bak gözlerime, çiğ damlalarını görmekten mi korkuyorsun,
Yoksa yaşlanmaktanmı?
Bensizlikle sen olacaksın sen... yalnızlıkla...
Bu bir veda değil, sadece sana...
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta