Sonbahar yağmurudur beni sensizliğin sırça köşklerine sığındıran.
Apansız bir fırtınadır duygularımı bir anda yalnızlığın kurumuş vahalarına savuran.
Sensizlikle ben oldum ben, yalnızlıkla...
Öyleyse bak gözlerime, çiğ damlalarını görmekten mi korkuyorsun,
Yoksa yaşlanmaktanmı?
Bensizlikle sen olacaksın sen... yalnızlıkla...
Bu bir veda değil, sadece sana...
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta