Sonbahar Ve Hüzün Şiiri - Vahit Aydemir

Çöküyor sonbaharın hüznü,
Yağmur bulutlarının gölgesinde.
İçimdeki ayrılığın acısı,
Hüznün de ötesinde.

Geçti gitti koca yaz,
Kah gönlün, kah güneşin ateşinde.
Rakseden alevlerde hayalin,
Gönlüm, o hayalin peşinde.

Bir yazlıkmıydı bu aşk,
Deniz, mehtap ve yakamozlar peşinde.
Düşseydi üstümüze sararmış yapraklar,
Ilık sonbahar güneşinde.

Sevmiyorum bu hüznü,
Bırakıp beni gittiğinde.
Ne kadar elem doluysa ayrılık,
Mutluluk, o işte senin dönüşünde.

15 Aralık 2000