Soğuk bir sonbahar akşamı gibi yüzün,
Gündüzü unutmuş bir gece gibi,
Zifri karanlık artık, her yer hüzün,
Sonu gelmez bir hasret gibi.
Yalnızlık vuruyor gökyüzüne,
Ve yağmur olup düşüyor toprağa.
Çamur olup sıçrıyor insanların soluk yüzüne.
Ve hışımla saldırıyor solan yaprağa.
İkimiz gene baş başa kalıyoruz,
Hissediyoruz sonbaharın kederini,
Üşütmeyen soğuklardan ayrı bir haz alıyoruz,
Hesap edemiyoruz bu aşkın ederini.
Yıllar geçse de aynı kalır sonbaharlar,
Biz unuturuz belki, takvimler unutmaz.
Belki bir gün biter bu baharlar,
Biz ölürüz, tarihler unutmaz.
Kayıt Tarihi : 26.10.2019 14:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Bayraktar](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/26/sonbahar-takvimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!