saçlığını yitirirken ağaçların saçları
kestaneler menopoza girer güz sonlarında.
makamların hüznü büyür tıpkı slav gibi sarı
ve sıtmalı yaprakların karmaşık tonlarında.
savrulurken kuş tüyleri kar gibi çığlık çığlık
bir telaştır inildeyen kilise çanlarında.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta