ilk yağmurda dışarı atıyorum kendimi
sokak sokak, cadde cadde
en kalabalık yerleri dolaşıyorum
bütün güzel kızların
-belki aşık olurum diye-
gözlerinin işine bakıyorum
Kordon da alıyorum soluğu
yorgun bir martı oluyorum
kumral bir çocuk
masmavi bir örtü oluyor deniz
kendimi tutmaktan korkuyorum
martı, çocuk ve ben
birbirimize gülüyoruz
el sallıyorum giden vapurlara
iskele gülümsüyor bana
bir sokak köpeğini sevmek gelir içimden
balıkları besliyorum
ıslak çimlere oturuyoruz;
yaşlı bir kadın ve ben
beyaz bir gökyüzü yürüyor
dünya dönüyor evet
ben yeni anlıyorum
ne kadar çok unutmuşum
ne kadar özlemişim
yeniden başlamanın tam zamanı
bir sonbahar şarkısı söylüyorum
mutluluk, işte bu olmalı
denizde yüzerken güneş
ne arkamda uzanan şehir
ne beni terk edenler
o kadar da zor değilmiş yalnızlık
Kayıt Tarihi : 8.10.2005 20:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akay S](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/08/sonbahar-sarkisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!