İç çekişleri uzarken
Kemanların
Sonbaharda,
Yara açar kalbime
Tek düze
Bir baygınlıkla.
Nefes kesici,
Pek solgun, ne zaman ki
Çalarken saatim,
Hatırıma gelir
Eski günler
Yaşarır gözlerim.
Giderim uzaklara
Kötü rüzgarda
Şuraya, buraya
Götürür beni
Benzerim çünkü
Ölü bir yaprağa.
Paul Verlaine (1844 - 1896)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 3.4.2018 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!