Sonbahar Sabahı Şiiri - Nuri Sönmez

Yıllardır unuttuğum yürek kıpırtılarıyla
Bir sonbahar sabahında çıkarım yola
Elimde baharların serin sıcaklığı
Sonsuza dek giderim vermeden mola.

Onsekiz yaşın aymaz sarhoşluğunu
Bir sonbahar sabahında duyarım
Yanımda içkilerin en baştan çıkartıcısı
Tenimden kanıma yudumlarım.

Tropik denizlerin derin büyüsünde
Bir sonbahar sabahında yiterim
Batık gemilerde tutsak ruhum
Bir deniz kızının gönlünde yeniden biterim.

Güneşten bir çift gözün peşi sıra
Bir sonbahar sabahında düşerim çöllere
Kavrulsun isterim zavallı bedenim
Susuz vahalarda dalmadan göllere

İçimde, biteviye nisan yağmurları
Bir sonbahar sabahında cenneti görürüm
Dizlerinde başım, gözlerim gözlerinde
Ben ölürsem Bebeğim işte böyle ölürüm.