bir sonbahar sabahı
saçların rüzgara inat dalgalanıyordu
gözlerin kışın açan güneş gibi parlıyordu
ve sen yalnız bir günde yalnız başına dolaşıyordun
sonra biri geldi boynuna sarıldı öptü seni
...o an yıkılmıştım gidip adamı boğmamak için kendimi tuttum
sinirimden koştum tek sığnağım olan yere
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta