Sonbahar Rüzgârı Şiiri - Murat Demir

Sonbahar rüzgârı vurunca ömre
İnsanın nefesi yele dönüyor
Yüreğin hüznüne düşünce cemre
Can bile beden de ele dönüyor

Gülmenin alevi söner yaktıkça
Tetikler kahır ı zaman aktıkça
O eski günlere dönüp baktıkça
Gözyaşı bir anda sele dönüyor

Rengarenk düşlerle yürürken sek sek
Belki de kanmazdık gözle görmesek
Ne zaman bir şeye yenidir desek
Anında kopacak tele dönüyor

Murat Demir